aşk denilince akla ilk gelen şiir

sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin, kocaman denizlerde ender bir balık gibisin. bir ısıtır,bir üşütür,bir ağlatır,bir güldürür; sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.

aşk bir sudur iç iç kudur :(

ilk aşklar yazılan ilk şiir yastığa düşen ilk gözyaşı mevsimlik bir sevgi ömürlük bir yenilgi

ağlasam sesimi duyar mısınız, mısralarımda; dokunabilir misiniz, gözyaşlarıma, ellerinizle? bilmezdim şarkıların bu kadar güzel, kelimelerinse kifayetsiz olduğunu bu derde düşmeden önce. bir yer var, biliyorum; her şeyi söylemek mümkün; epeyce yaklaşmışım, duyuyorum; anlatamıyorum. -orhan veli

güneşe yakışır gözleri.

ikimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar şu aranıp duran korkak ellerimi tut bu evleri atla bu evleri de bunları da göğe bakalım

aşk denince benim aklıma ondan başka şiir gelmiyor be sözlük.okuduğum ilk şiirimdi her mısrasında kendimi bulduğum gözyaşlarımla mutluluğumu harmanladığı şiir oydu be.sonunda noldu her güzel şiir gibi bitti sonu kötü bitti sözlük o eski güven kalmadı artık.her sabah onunla beraber yürüdüğüm yollar artık tek başına çok uzun geliyor be sözlük bu nasıl şiirdir önceden her okuduğunda mutluluktan dört köşe olurdum zamanında ama artık okuduğumda her yerim hüzün her yerim efkar öyle işte be sözlük

sana gitme demeyeceğim. üşüyorsun ceketimi al. günün en güzel saatleri bunlar. yanımda kal. sana gitme demeyeceğim. gene de sen bilirsin. yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim, incinirsin. sana gitme demeyeceğim, ama gitme, lavinia. adını gizleyeceğim sen de bilme, lavinia. -özdemir asaf

imkansız aşkın şiiri (bkz: aysel git başımdan ) “aysel git başımdan, seni seviyorum”

Nedenini gerçekten bilmiyorum ama aklıma gelen şiir bu Seninle olmanın en güzel yanı “Seninle olmanın en güzel yanı ne biliyor musun? Elin elime değmeden avuçlarımı terleten sıcaklığını taa içimde hissetmek. Seninle olmanın en kötü yanı ne biliyor musun? ”Seni seviyorum” sözcüğü dilimin ucunu ısırırken her konuşmamızda boş yere saatlerce havadan sudan söz etmek.

aşktın sen, çimene düşmüş ışık, ağrıda gizli sözümdün. bu yüzden parçalanarak yaşlanıyorum ben bu yüzsüz çağda, sen içimde duruyorsun büsbütün. ah felice, söksene beni çölden gün uzun rüzgâr dip fena öğlen. uykusuz gözlerimde ağrıdı çöl bunca zaman taş çatladı, devrildi günün yeli de çıkmadım senin yokluğundan. çıkacak bir düzlüğü yok ki hayatın bulmadım anne serinliğinde bir iklim varsa yolumda biri, gelsin yırtsın gömleğim. bir mucizeye uyandırmadı beni çağ ve hatıra değil artık hatıra. ah felice, ben senin yokluğuna mıhlandım, haricimde dönüyor dönüyorsa dünya.

Ben sana mecburum bilemezsin... Atila İlhan

Aşktan yana söz duyunca, Ben hep seni düşünürüm. Uçsuz hayaller boyunca, Ben hep seni düşünürüm. Yıldızlar kayar yüceden; Renkler sıyrılır geceden; Yüreğim sızlar inceden; Ben hep seni düşünürüm. (bkz: Abdurrahim Karakoç)

Sen beni öpersen belki de ben Fransız olurum Şehre inerim bir sinema yağmura çalar Otomobil icad olunur, Zarifoğlu ölür Dünyadaki tüm zenciler kırk yaşından büyüktür. -Senegalliler dahil değil Sen beni öpersen belki de bulvarlar iltihablanır Çağdaş coğrafyalarda üretir cesetlerini siyaset bilimi O vakit bir sufiyi darplarla gebertebilirsin Hayat bir yanıyla güzeldir canım, sen de güzelsin -Yoksa seni rahatsız mı ettim? Sen beni öpersen belki de aşkımız pratik karşılık bulur Ne ikna edici bir intihar girişimidir şimdi göz göze gelmek Elbette ata binmek gibidir seni sevmek sevgilim Elbette gayet rasyoneldir attan atlamak -Freud diye bir şey yoktur. Sen beni öpersen belki de ben gangsterleşirim Belki de şair olurum seni de aldırırım yanıma Bilesin; göğsümde hangi yöne açmış tek gülsün Yani ya bu eller öpülür, ya sen öldürülürsün. -Haydi iç de çay koyayım. Muhsin Ünlü

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil, bütün iş Tahirle Zühre olabilmekte yani yürekte. Meselâ bir barikatta dövüşerek meselâ kuzey kutbunu keşfe giderken meselâ denerken damarlarında bir serumu ölmek ayıp olur mu? Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil. Seversin dünyayı doludizgin ama o bunun farkında değildir ayrılmak istemezsin dünyadan ama o senden ayrılacak yani sen elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi şart mı? Yani Tahiri Zühre sevmeseydi artık yahut hiç sevmeseydi Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden? Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil. Nazım Hikmet - Tahirle Zühre Meselesi

Her okuduğumda küçük bir gülümsemeyle bana eşlik eden bir şiir - mutluluktan değil bir iç sızısının dışavurumu bu gülümseme- (bkz: gülümseten acılar ) --- spoiler --- Bak yine gülüyor Hemde gülüşü çırılçıplak Sanki soyu tükenmiş umutları Toplamış gülüşünde Ne çok yakışmış yüzüne Daha çok hangi yüze yakışırdı ki Sanki gülüşü de Ne çok tılsımları bozguna uğramış Sanki gülüşünde Umutsuzluğu hüznü ve Kederi acıyı sürgüne vermiş. Sanki gülüşünde Güneşi zapt edip Gök mavisinden Alıp koparmış Yıldızlar ondan mı durmaz gök mavisinden Bir bir geceden kayıp düşer. Ağıl çeperine konan serçe gibi Konsam gülüşüne O güzelim gülüşünde yuva yapsam Taşısam umudu cüretimle Takılsa kanadına sevgi Sevsem seni Sevsem seni arsız gibi --- spoiler ---

Sana gitme demeyeceğim. Üşüyorsun ceketimi al. Günün en güzel saatleri bunlar. Yanımda kal. Sana gitme demeyeceğim. Gene de sen bilirsin. Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim, İncinirsin. Sana gitme demeyeceğim, Ama gitme, Lavinia. Adını gizleyeceğim Sen de bilme, Lavinia.

Lavinia- Özdemir Asaf Sana gitme demeyeceğim. Üşüyorsun ceketimi al. Günün en güzel saatleri bunlar. Yanımda kal. Sana gitme demeyeceğim. Gene de sen bilirsin. Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim, İncinirsin. Sana gitme demeyeceğim, Ama gitme, Lavinia. Adını gizleyeceğim Sen de bilme, Lavinia.

Ben bir Ayten'dir tutturmuşum oh ne iyi Ayten'li içkiler içip sarhoş oluyorum ne güzel Hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin Biraz Ayten sürüyorum güzelleşiyor Şarkılar söylüyorum Şiirler yazıyorum Ayten üstüne Saatim her zaman Ayten'e beş var Ya da Ayten'i beş geçiyor Ne yana baksam gördüğüm o Gözümü yumsam aklımdan Ayten geçiyor Bana sorarsanız mevsimlerden Aytendeyiz Günlerden Aytenertesidir Odur gün gün beni yaşatan Onun kokusu sarmıştır sokakları Onun gözleridir şafakta gördüğüm Akşam kızıllığında onun dudakları Başka kadını övmeyin yanımda gücenirim Ayten'i övecekseniz ne ala, oturabilirsiniz Bir kadeh de sizinle içeriz Ayten'li İki laf ederiz Onu siz de seversiniz benim gibi Ama yağma yok Ayten'i size bırakmam Alın tek kat elbisemi size vereyim Cebimde bir on liram var Onu da alın gerekirse Ben Ayten'i düşünürüm, üşümem Üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar Parasızlık da bir şey mi Ölüm bile kötü değil Aytensizlik kadar Ona uğramayan gemiler batsın Ondan geçmeyen trenler devrilsin Onu sevmeyen yürek taş kesilsin Kapansın onu görmeyen gözler Onu övmeyen diller kurusun İki kere iki dört elde var Ayten Bundan böyle dünyada Aşkın adı Ayten olsun -Ümit Yaşar Oğuzcan